The Silk Road Ensemble: Arabian Waltz

[klik om te vergroten]

Afgelopen woensdag was voor mij een intermezzo met serieuze muziek, zoals dat heet. Op uitnodiging van Rien Heukelom luisterde ik in het Muziekgebouw aan ’t IJ naar het Stabat Mater van Arvo PĂ€rt en dat van Pergolesi.
Toch waren wij beiden vooral onder de indruk van Genesis I: Elementi, voor drie strijkers, van Henryk GĂłrecki – het moet het element vuur geweest zijn, in de uitvoering spatte het eraf.
Leuk om te vermelden is dat de cellist zijn partij speelde vanaf een tablet (dat riep bij ons de vraag op: hoe sloeg hij om?), terwijl de violiste de muziek had verdeeld over vier standaards, waar ze al spelend langsliep. De digitale revolutie had niet beter uitgebeeld kunnen worden…

Intussen werd, in een ander deel van de stad, in die bewuste huiskamergroep geshaket op de vrolijke klanken van Arabian Waltz van The Silk Road Ensemble.

Silk Road Journeys – Shristi


Shristi, for voice, percussion & ensemble is een compositie van Sandeep Das, tabla speler in het door Yo-Yo Ma opgerichte Silk Road Ensemble, dat sinds 1999 zijn inspiratie vindt langs de Zijderoute, op een muzikale reis door het hart van AziĂ«. Het toeval wil dat op het moment dat wij gisteren op ‘Shristi’ shaketen, Silk Road Ensemble zijn vijftienjarige jubileum vierde met een uitvoering in het Concertgebouw.
Ik kwam de muziek tegen op de Cd ‘NEW IMPOSSIBILITIES’, een live opname van het ensemble met het Chicago Symphony Orchestra uit 2007. De musici zijn daar: Shane Shanahan, doumbek; Mark Suter, bongo’s; Sandeep Das, tabla; Joseph Gramley Kim Dong-Won, voice.

Klik om te vergroten

Van Anja Lechner – zie 12 augustus en 8 juli – naar Yo-Yo Ma lijkt maar een kleine stap: beiden excelleren op de cello, beiden gingen op avontuur buiten de geijkte paden van de klassieke muziek. Maar geografisch is het een reuzensprong…
Silk Road Ensemble mengt genres en culturen om een kamermuziek te creëren die de wereld omspant. Er zijn invloeden uit alle landen die langs de Zijderoute lagen, van het Midden-Oosten tot China, wat zich weerspiegelt in de bezetting van het ensemble. Er wordt ook gebruik gemaakt van niet-westerse instrumenten, waarbij de uiterste zorg besteed wordt aan arrangementen en uitvoering.
Op de website www.silkroadproject.org staat hun mission statement:

The question for us as artists is not whether to innovate but how to create innovative music that is authentically rooted in tradition. We share a responsibility to the cultures we represent, on stage and off. We are curious about how they intersect—both as the origin of richly layered musical traditions and as a catalyst for musical innovation.

Wie weet komen we de karavaan verderop nog tegen…

Een week voor sluiting gidste Emilie van de Raa me door de tentoonstelling Expeditie Zijderoute in de Hermitage. Voor mij vormden de drie beelden van de Boeddha en zijn leerlingen het hoogtepunt:

Kasyapa, Bodhisattva, Ananda. Dunhuang, China, 8e–9e eeuw; löss, klei, hout, verf [klik voor vergroting]