Jij bent mijn vernauwing,
de zeef waar mijn wereld doorheen valt,
mijn bril van een zonnige kijk
maar telkens is er dat nabeeld,
mijn tunnelvisie van de herinnering,
mijn angst voor het onvoltooid leven
kon ik lachen met de dikbuikige Boeddha,
huilen om mijn Verzegelde Tijd,
verwachten wat het leven in petto heeft...
De shake v/d week is al eens langs geweest: Tarkovsky kwartet - betoverende beelden - het blijft zielssnijdende muziek.
Wie weet of ik in Eye Tarkovsky nog eens aan ga kijken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten